کاهش جمع شدگی در بتن

کاهش جمع شدگی در بتن

بتن در معرض تغییرات حجمی یا القایی قرار می گیرد. این تغییرات را اصطلاحا جمع شدگی بتن می گویند. تغییر حجم یکی از مضرترین خواص بتن است. از نگاه مهندسی، جنبه تغییر حجم بتن از این نظر حائز اهمیت است که باعث ایجاد ترک های نامناسب در بتن می شود. این ترکها بر استحکام و دوام طولانی مدت آن تاثیر گذار است. به عبارت دیگر انقباض بتن (Concrete Shrinkage) عبارتست از تغییر حجم بتن در طول زمان به نحوی که باعث کاهش ابعاد بتن شود. جمع شدگی نتیجه از دست رفتن رطوبت بتن سخت شده است. در اثر خالی شدن منافذ ریز در بتن، فشار مویرگی منفی ایجاد می شود که باعث کاهش حجم بتن می شود.

کاهش جمع شدگی در بتن

جمع شدگی خاصیت ذاتی بتن است. اصطلاح جمع شدگی برای توصیف جنبه های مختلف تغییرات حجمی در بتن است. این مورد به دلیل از دست دادن رطوبت در مراحل مختلف به دلایل گوناگون استفاده می شود. انواع جمع شدگی عبارتست از: جمع شدگی پلاستیک، جمع شدگی به صورت خشک شدن، جمع شدگی خودبخودی و جمع شدگی کربناسیون در بتن.

1. جمع شدگی پلاستیک در بتن (Plastic Shrinkage)

جمع شدگی پلاستیک در سطح بتن تازه ایجاد می شود. نتیجه تبخیر آب از سطح بتن تازه یا جذب در قالب بتن یا بستر است. این یک انقباض در حجم به دلیل حرکت آب از بتن در حالی که هنوز در حالت پلاستیک یا قبل از گیرش است. این حرکت آب می تواند در طول فرآیند هیدراتاسیون یا از شرایط محیطی باشد که منجر به تبخیر آب موجود در سطح بتن مرطوب می شود. بنابراین، هر چه بتن بیشتر خونریزی کند، انقباض پلاستیک باید بیشتر باشد. این نوع از انقباض به عیار سیمان وابسته است. بر اساس مطالعات با نسبت w/c [نسبت وزنی آب به سیمان مصرفی در مخلوط بتن] نسبت معکوس دارد.

یکی از دلایل ایجاد ترک های ناشی از جمع شدگی پلاستیک، جذب آب بتن توسط سنگدانه ها است. ذرات سنگدانه ها یا آرماتورها ته نشین می شوند و به همین دلیل در سطح سازه یا به صورت داخلی در اطراف سنگدانه ها ترک ایجاد می شود. در کف ها و روسازی هایی که سطح بیشتری در معرض باد و نور خورشید است، سطح به سرعت خشک می شود و انقباض پلاستیک رخ می دهد. برای جلوگیری از جمع شدگی پلاستیک می توان از روش های زیر استفاده کرد:

  • با پوشاندن سطح به کمک ورق پلی اتیلن می توان از خروج آب از سطح جلوگیری کرد.
  • ویبره مناسب بتن می تواند از این فرآیند جلوگیری کند.
  • انقباض پلاستیک در سازه های بتنی را می توان با استفاده از پودر آلومینیوم کاهش داد.
  • استفاده از سیمان بیشتر نیز می تواند به کنترل انقباض پلاستیک کمک کند.

 

کاهش جمع شدگی در بتن

2. جمع شدگی  به صورت خشک شدن (Drying Shrinkage)

انقباض خشک شدن به دلیل از بین رفتن آب جذب شده سطحی از ژل هیدرات سیلیکات کلسیم (C-S-H) و  از بین رفتن کشش هیدرواستاتیک در منافذ کوچک ایجاد می شود. تورم پدیده مخالف انقباض است. این انقباض عمدتاً به دلیل تغییر شکل خمیر است. اگرچه سختی سنگدانه نیز بر آن تأثیر می گذارد. اکثر انواع انقباضات خشک شدن در چند ماه اول عمر سازه بتنی صورت می گیرد. خروج آب از بتن که در حفره های هوای غیراشباع ذخیره می شود باعث انقباض خشک می شود. بخشی از این انقباض ایجاد شده را می توان با غوطه ور کردن بتن در آب  جبران کرد. به این کار انتقال رطوبت گفته می شود .  می توان آن را با استفاده از فرمول Schorer محاسبه کرد:

Es = 0.00125 (0.90 -h)

در این فرمول Es نشان دهنده کرنش جمع شدگی و h رطوبت نسبی است. سرعت این جمع شدگی با مرور زمان کاهش می یابد . حدود 14 تا 34 درصد از این جمع شدگی در 2 هفته‌ی اول است.40 تا 70 درصد از آن در 3 ماه اول عمر بتن است. حدود 80% از جمع شدگی هم در سال اول عمر بتن ایجاد خواهد شد. انتخاب مصالح، شرایط محیطی، نسبت آب به سیمان، مقدار سیمان، سنگدانه ها و نوع سیمان مورد استفاده در مخلوط از جمله عواملی  است که بر جمع شدگی خشک شدن بتن موثر است.

 

کاهش جمع شدگی در بتن

3. جمع شدگی خودبخودی (Autogenous shrinkage)

این انقباض تغییر حجمی است که حتی پس از سخت شدن بتن نیز ادامه می یابد. درواقع این نوع جمع شدگی پس از گیرش اولیه بتن به دلیل هیدراتاسیون رخ می دهد. این فرآیند به آب نیاز دارد و بنابراین باعث کاهش آب آزاد داخلی می شود.  این پدیده ممکن است به صورت انقباض یا به شکل تورم رخ دهد. هنگامی که آب وجود دارد، هیدراتاسیون تسهیل می شود. هنگامی که رطوبت برای این هیدراتاسیون وجود نداشته باشد، تورم در بتن رخ می دهد. این نوع انقباض در نتیجه خروج آب از سوراخ های مویینی داخل بتن است. فرآیند هیدراتاسیون باعث خروج این آب از منافذ مویینی می شود.

به‌طورکلی، جمع‌شدگی خودبخودی در بتن با کارایی بالا بسیار قابل توجه است، اما استفاده از سیمان با حرارت کم، میکروسیلیکا، عوامل کاهنده انقباض، سنگدانه های سبک و الیاف می تواند این مشکل را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

کاهش جمع شدگی در بتن

4. جمع شدگی کربناسیون در بتن (Carbonation Shrinkage)

دی اکسید کربن موجود در جو در حضور آب با سیمان هیدراته واکنش نشان می دهد. هیدروکسید کلسیم [Ca(OH)2] به کربنات کلسیم تبدیل می شود. و همچنین برخی دیگر از ترکیبات سیمان تجزیه می شوند. چنین تجزیه کاملی از ترکیب کلسیم در سیمان هیدراته حتی در فشار کم دی اکسید کربن در اتمسفر معمولی امکان پذیر است. کربناته به آهستگی فراتر از سطح در معرض بتن نفوذ می کند. میزان نفوذ دی اکسید کربن نیز به رطوبت بتن و رطوبت نسبی محیط بستگی دارد. کربناته شدن با افزایش وزن بتن و انقباض همراه است.

انقباض کربناته به دلیل حل شدن کریستال های هیدروکسید کلسیم و رسوب کربنات کلسیم در جای خود ایجاد می شود. از آنجایی که حجم محصول جدید کمتر از محصول جایگزین شده است، انقباض صورت می گیرد. کربناته شدن بتن همچنین منجر به افزایش استحکام و کاهش نفوذپذیری می شود. احتمالاً به این دلیل که آب آزاد شده توسط کربناته باعث افزایش فرآیند هیدراتاسیون می شود . همچنین کربنات کلسیم باعث کاهش حفره های موجود در خمیر سیمان می شود. این فرآیند باعث جمع شدگی سطح می شود. ممکن است این فرآیند در طول دوره ی بهره برداری سازه ی بتنی اتفاق افتد. جمع شدگی کربناسیون در مناطقی دیده می شود که رطوبت متوسطی دارند.

 

راه های جلوگیری از جمع شدگی

کاهش جمع شدگی در بتن

 

عوامل موثر بر جمع شدگی بتن

1. نسبت آب به سیمان : نسبت آب به سیمان نیز بر میزان انقباض تأثیر می گذارد . رابطه بین میزان آب و انقباض بتن خطی است.  یعنی هر چه آب بیشتر شود، جمع شدگی بتن نیز بیشتر جمع می شود. افزایش یک درصدی آب باعث افزایش سه درصدی انقباض می شود. میزان افت بتن به شرایط محیطی از جمله رطوبت نسبی، دما و گردش هوا بستگی دارد. رطوبت بیشتر و تبخیر کندتر در دمای پایین باعث کاهش اثر انقباض بتن می شود.

2. دما: عامل  دیگری که بر نیاز آبی بتن و در نتیجه انقباض آن تأثیر می گذارد، دمای بتن تازه است. بتن ریزی در زمستان معتدل نسبت به ماه های گرم تابستان تمایل به ترک خوردگی بسیار کمتری دارد.

3. رطوبت نسبی: اگر نمونه بتن برای مدت زمان طولانی در رطوبت نسبی 100% نگهداری شود، انقباض ایجاد میشود.

4. درصد دانه های سنگی : هرچه درصد دانه های سنگی در بتن بیشتر باشد افت بتن کمتر میشود.

5. نوع سنگدانه ها : هر چه مصالح سنگی با کیفیت بیشتری در بتن استفاده شود، افت بتن کمتر می شود.

6. عمر بتن : انقباض با گذشت زمان به سرعت کاهش می یابد. بیشترین مقدار افت بتن ۹۰ درصد درسال اول رخ می دهد.
استفاده از آرماتور در بتن: در قطعات بتن آرمه، آرماتورها از جمع شدن قطعه بتن جلوگیری می کند .نتیجه این عمل به وجود آوردن نیروهای فشاری در فولاد است.

7. نوع سیمان مصرفی در مخلوط: به دلیل استفاده از سیمان های مختلف، انقباض بتن های مختلف نیز متفاوت است. سیمان سریع گیر به سرعت سخت می شود، بنابراین انقباض آن در شرایط مشابه بیشتر از سیمان پرتلند معمولی است.

8. افزودنی های بتن: افزودن کلرید کلسیم به عنوان یک افزودنی به مخلوط بتن باعث افزایش انقباض می شود. اما زمانی که آهک را جایگزین آن کنیم این میزان تجمع کاهش می یابد.

 

راه های جلوگیری از جمع شدگی

هنگام بحث در مورد این که انقباض در بتن چیست، به اهمیت رطوبت اشاره کردیم. به همین دلیل بهترین راه برای جلوگیری از انقباض بتن مخلوط کردن آب کمتر در بتن است. بنابراین با کاهش میزان آب مخلوط بتن و یا با افزایش حجم سنگدانه ها (به ویژه ماسه) می توان میزان ترک های ناشی از انقباض را کاهش داد .تا حجم خمیر سیمان به حداقل برسد. روش دیگری  برای کاهش تأثیر انقباض  افزودن اتصالات حرکتی (میلگرد یا الیاف) است. اتصالات ترک را در بتن مهار میکنند. به این معنی که وقتی بتن به دلیل جمع شدگی شروع به ترک خوردن می کند، در امتداد درزهای کنترلی ترک می خورد.

بهترین راه خلاص شدن از شر ترکهای محتمل در بتن استفاده از پوزولانها است. این مواد از یک سو ریسک واکنش کرربناسیون را با کاهش قلیایها کاهش میدهند. از یک سوی طس واکنش با هیدروکسید کلسیم، ژل ثانویه ایجاد کرده و تمام حفرات مویینه را پر میکنند. از طرفی با کاهش میزان آب مورد نیاز، ترکهای پلاستیک را مهار خواهند کرد. پوزولانها ضمن کاهش دمای بتن تازه ریسک بروز ترکهای پلاستیک در فصول سرد سال را بسیار کم میکنند. عملکرد کلی این افزونه ها جمع شدگی ذاتی بتن را کاهش میدهد. این مجموعه سالهاست در زمینه عرضه با کیفیت ترین پوزولانهای طبیعی و صنعتی در کشور فعالیت دارد. این مواد ضمن بهبود خصوصیات دوامی و مقاومتی بتن، ریسک ترک خوردگی و شوره را کاهش داده و منجر به کاهش جذب آب بتن میگردد.

دسترسی سریع:

  • جهت سفارش سوپر پوزولان سیمان سبز (سرباره فعال سازی شده) این لینک را دنبال کنید.
  • جهت سفارش پودر سرباره آهن این لینک را دنبال کنید
  • جهت سفارش سوپر پوزولان میکروسیلیکا این لینک را دنبال کنید.
  • جهت سفارش ژئولیت این لینک را دنبال کنید.
  • جهت سفارش پلیمر سفید کننده جایگزین تیتان این لینک را دنبال کنید.
بتن ریزی در هوای گرم

بتن ریزی در هوای گرم

بتن ریزی در هوای گرم

مقررات ملی ساختمان در خصوص بتن ریزی در هوای گرم چنین بیان داشته است:

“هوای گرم هنگام بتن ریزی باعث پایین آمدن کیفیت بتن تازه و سخت شده می گردد. هوای گرم به دمای زیاد هوا همراه با باد یا بدون باد و رطوبت کم اطلاق می شود. این عوامل باعث تبخیر سریع آب ، افزایش سرعت آبگیری سیمان ، کاهش کارایی بتن تازه و تسریع گیرش آن می شوند. این موارد می توانند موجب کاهش مقاومت نهایی بتن گردند. همچنین هوای گرم باعث مشکلاتی در بتن ریزی و متراکم کردن آن و تشدید جمع شدگی خمیری می شود. و موجب ترک در بتن جوان می گردد.”

تاثیر هوای گرم بر بتن تازه و سخت شده

بتن ریزی در هوای گرم مشکلات فراوانی نسبت به بتن ریزی در هوای معتدل در بر دارد. این مشکلات اثر مستقیم بر ویژگی های بتن تازه و بتن سخت شده دارد. به عنوان مثال در بتن تازه آهنگ گیرش تسریع شده و اسلامپ به شدت کم می گردد. همچنین عملیات انتقال و تراکم و پرداخت بتن با مشکل مواجه می شود.

افزایش سرعت گیرش بتن باعث می شود که مواد حاصل از هیدراتاسیون به شکل نامنظم و کاملا تصادفی شکل بگیرند. این مواد را اصطلاحا اترینگایتهای تاخیری مینامند. اترینگایتها باعث کاهش مقاومت بتن در دراز مدت خواهد شد. به علاوه در بتن سخت شده مقاومت و پایایی بتن به علت بروز ترک های خمیری در بتن در اثر تبخیر آب از سطح بتن کاهش می یابد. در هوای گرم باید توجه ویژه نسبت به مواد تشکیل دهنده ی بتن، روش های تولید، نقل و انتقال، بتن ریزی و عمل آورن مبذول داشت. تا از بروز دمای زیاد در بتن و نیز از تبخیر آب که می تواند قابلیت بهره برداری و پایایی قطعه و یا سازه را تقلیل دهد جلوگیری شود.”

بتن ریزی در هوای گرم

مطابق با استاندارد ملی ایران شماره ۸۴۵۱

“هوای گرم ، شرایط باید به گونه ای باشد که در زمان بتن ریزی دمای بتن بیشتر از ۳۰ درجه سیلیسیوس و دمای محیط بیشتر از ۳۸ درجه سیلیسیوس نباشد.

بر طبق آیین نامه بتن ایران (آبا) و همچنین طبق مقررات ملی ساختمان ایران مبحث نهم

“دمای بتن در هنگام بتن ریزی نباید بیش از ۳۲ درجه سیلیسیوس برای بتن معمولی و ۱۵ درجه سیلیسیوس برای بتن های حجیم باشد. بتن ریزی در هوای گرم باید با فراهم آوردن شرایط مناسب ، اتخاذ تدابیر لازم و تایید دستگاه نظارت صورت گیرد.”

استاندارد اروپایی ENV 206 حداکثر دمای بتن را به ۳۰ درجه محدود نموده و موارد زیر را بیان نموده است.

  • بتن به سرعت آب خود را از دست می دهد. در نتیجه گیرش و سخت شدن بتن زودتر انجام می گردد و کارایی آن به سرعت کاهش می یابد.
  • هیدراتاسیون سیمان سریع تر انجام می شود و درجه حرارت بتن سریع تر بالا می رود.
  • امکان ظاهر شدن ترک های خمیری شدیدا افزایش می یابد.
  • نیاز شدید به عمل آوری سریع
  • در صورت عدم رعایت ملاحظات فنی ، دوام بتن کاهش می یابد.

بتن ریزی در هوای گرم

مطابق با آبا و مبحث نهم برای کاهش دمای بتن در بتن ریزی در هوای گرم کاربرد روش های زیر الزامی است.

الف) برنامه ریزی مناسب و دقیق برای زمان های شروع و مراحل ساخت بتن و بتن ریزی

ب) تنظیم زمان بتن ریزی در هنگام خنک بودن هوا

پ) به کار بردن سیمان مناسب با حرارت زایی کم و جایگزین کردن مقداری از سیمان با مواد پوزولانی و یا سرباره ای و یا استفاده از طرح اختلاط مناسب به منظور احتراز از مصرف سیمان زیاد

ت) عدم استفاده از سیمان با دمای بیش از ۷۵ درجه سیلیسیوس در هنگام اختلاط

ث) پایین نگهداشتن دمای سیمان با نگهداری سیمان در سیلوهای عایق بندی شده و یا رنگ آمیزی شده به رنگ سفید

ج) کاهش دمای سنگدانه ها با انبار کردن آن ها در سایه ها یا آب پاشی یا دمیدن هوای سرد به آن ها

چ) خنک کردن آب مصرفی و یا جایگزین کردن بخشی از آن با یخ خرد شده و یخ پولکی

ح) عایق کردن منابع و لوله های تامین آب و یا رنگ آمیزی آن به رنگ سفید برای قسمت هایی که در برابر تابش مستقیم آفتاب قرار می گیرند.

خ) نگهداری ابزار و ماشین آلات تهیه و حمل و مخلوط بتن در سایه و یا آب پاشی آن ها

د) عایق کردن مخلوط کن ها و یا پاشیدن آب سرد و یا دمیدن هوای سرد به آن ها یا رنگ آمیزی آن ها به رنگ سفید.

راهکار پیشنهادی

در بین تمامی راهکارهای ارائه شده بهترین روش استفاده از پوزولانهای با فعالیت مناسب است. این مواد ضمن کاهش عیار سیمان، دمای هیدراتاسیون را کاهش میدهند. از طرفی باتوجه به نیاز آنها به دمای بالا جهت واکنش بیشتر، افزایش دمای بتن نه تنها واکنش پوزولانی را تسریع میکند بلکه نفوذپذیری بتن هم کاهش میابد. بعالاوه عمر مفید بتن افزایش یافتع و قیمت تمام شده آن نیز کاهش میابد. مجموعه ما بیش از 10 سال تجربه و  بیش از 200 پروژه اجرایی موفق سالهاست که به صورت تخصصی در زمینه تامین و ارایه مشاوره تخصصی در زمینه استفاده از پوزولانها فعال است.

جهت سفارش پودر سرباره آهن این لینک را دنبال کنید

جهت سفارش سیمان سبز (پودر سرباره فعال سازی شده) این لینک را دنبال کنید.

جهت سفارش میکروسیلیکا این لینک را دنبال کنید.

جهت سفارش ژئولیت این لینک را دنبال کنید. 

در این مقاله به صورت مفصل انواع پوزولان و موارد کاربرد هریک تشریح شده است.

در صورت نیاز به اخذ اطلاعات تکمیلی و دریافت مشاوره تماس بگیرید: 09120805576

سوپر پوزولان و تاثیر آن بر بتن

سوپر پوزولان و تاثیر آن بر بتن

سوپر پوزولان و تاثیر آن بر بتن

پوزولان‌ها عبارتند از مواد سیلیسی، یا سیلیسی-آلومیناتی که خود به تنهایی فاقد خاصیت سیمانی هستند. این مواد در مجاورت رطوبت و طی واکنش شیمیایی با کلسیم هیدروکسید ناشی از هیداتاسیون سیمان واکنش پذیر میشوند. طی این واکنش ترکیب‌هایی با خاصیت شبه سیمانی به وجود می آید. مواد حاصل با ژل هیدرات کلسیم اولیه ناشی از هیدراتاسیون سیمان ترکیب میشود. این واکنش منجر به رشد مقاومت و کاهش نفوذپذیری بتن میشود. این فرایند را واکنش پوزولانی می نامند.

بر اساس مطالعات بتن دارای پوزولان، نسبت به بتن فاقد پوزولان، آهسته تر به مقاومت اولیه می‌رسد. اما مقاومت نهایی (به انگلیسی: ultimate strength) آن، برابر یا بیشتر می‌باشد. شایان ذکر است با اختلاط بین سیمان و پوزولان نوعی سیمان آمیخته با عنوان سیمان پوزولانی تهیه می‌شود.

چنانچه پوزولان مصرف شده در بتن علی رقم کاهش دمای هیدراتاسیون و نفوذپذیری، منجر به رشد مقاومت کوتاه مدت هم بشود یک سوپر پوزولان خواهد بود. بعلاوه این نوع از پوزولانها تا درصد های بسیار بالاتری هم قابل مصرف میباشند. در ادامه دو نوع سوپر پوزولان کاربردی را تشریح خواهیم کرد.

سوپر پوزولان و تاثیر آن بر بتن

میکروسیلیس یک سوپر پوزولان است که در صورت کاربرد درست، تاثیر قابل توجهی در افزایش مقاومت و دوام ‌سازه‌های بتنی دارد. این پودر در حرارت‌زایی بتن تا حد زیادی ناشی از همان مکانیسم‌هایی است که باعث افزایش دوام و مقاومت بتن می‌شود. واکنش پوزولانی میکروسیلیس می‌تواند باعث کاهش میزان حرارت‌زایی بتن شود.

حرارت‌زایی یک گرم میکروسیلیس بیشتر از یک گرم سیمان پرتلند معمولی است. در مواردی بیشتر از ۲ برابر آن خواهد بود. اما مقاومت‌زایی بالاتر میکروسیلیس (۲ تا ۴ برابر سیمان)، امکان کاهش مقدار کل مواد سیمانی بتن برای دستیابی به مقاومت مشخص را فراهم کرده و به این شکل، استفاده از میکروسیلیس می‌تواند باعث کاهش حرارت‌زایی بتن شود.

معرفی سوپر پوزولان میکروسیلیس

تنها نکته ای که مصرف میکروسیلیس را در سالهای اخیر تحت تاثیر قرار داده میزان sio2 موجود در آن است. برای اینکه بتوان میکروسیلیس را یک سوپر پوزولان قلمداد کرد، باید میزان اکسید سیلیسیوم (SiO2) آن حتما بالای 90 درصد باشد. در غیر اینصورت واکنش پوزولانی کمی خواهد داشت. از طرفی با توجه به سطح ویژه بالایی که دارد منجر به افت اسلامپ و افزایش مصرف آب و به طبع آن کاهش مقاومت میشود. لذا در تامین و تهیه میکروسیلیکا باید بسیار دقت کرده و با دیتاشیت معتبر خریداری کنید. این مجموعه توانسته در سالهای اخیر ضمن همکاری مشترک با کارخانجات فروسیلیس، میکروسیلیکا با گرید A  یا همان میکروسیلیس با SIO2 بالای 90 درصد را تامین کند. مهمترین ویژگی این محصول تایدیه واحد آزمایشکاه قبل از ترخیص است.

جهت خرید میکروسیلیکا با گرید a این لینک را دنبال کنید.

معرفی سوپر پوزولان سیمان سبز

علی رقم تمامی مزایایی که میکروسیلیکا دارد نمیتوان از آن در درصدهای بیش از 10 درصد استفاده کرد. چرا که ضمن افزایش مصرف آب منجر به کاهش مقاومت میشود. همپنین سایر پوزولانهای موجود در کشور نیز در صورت مصرف بیش از 30 درصد منجر به افت مقاومت کوتاه مدت و بلند مدت میشوند. لذا اجرای پروژه هایی که نیاز به مصرف پوزولان بدون افت مقاومت هستند با چالش جدی روبرو خواهن بود.

این مجموعه ضمن چندین سال تحقیق و توسعه به دانش فنی فعالسازی سرباره های آهنگدازی کارخانه ذوب آهن اصفهان دست یافته است. با افزایش فعالیت سرباره، SAI آن به 100 رسیده است. لذا این محصول را میتوان تا 50 درصد جایگزین سیمان در ساخت بتن کرد. با این کار علاوه بر کاهش مصرف سیمان، افزایش روانی، مقاومت فشاری و مقاومت سایشی بتن را شاهد خواهیم بود. ضمنا مانع از بروز پدیده کربناسیون و واکنش سیلیسی قلیایی سنگدانه ها خواهد شد. همچنین از بروز سفیدک و شوره زدگی بتن ممانعت خواهید کرد.

جهت ثبت سفارش سیمان سبز و اخذ اطلاعات تکمیلی این لینک را دنبال کنید.

 

افزودن به سبد خرید